Joga jest porównywana do wielu rzeczy, ale dlaczego joga jest jak tygrys? To nieco zaskakujące porównanie można znaleźć w fundamentalnym dziele Svātmārāmy Haṭhapradipīkā. Według jego autora joga jest nie tylko jak tygrys, ale jak lew czy słoń.
Porównanie to znaleźć można w rozdziale 2.15, gdzie Svātmārāma opisuje prāṇāyāmę. „Tak jak lwy, słonie i tygrysy obłaskawia się stopniowo, podobnie oddech (prāṇa) obłaskawia się krok po kroku [poprzez praktykę]” – pisze. A więc prāṇāyāmy powinniśmy uczyć się powoli i pod kierunkiem doświadczonego nauczyciela.
Takie podejście można rozszerzyć na całą praktykę jogi. Często mamy tendencje do spieszenia się i pogoni za nowymi umiejętnościami i informacjami. Chcemy opanować jak najwięcej asan – im bardziej wymagających, tym lepiej. Niektórzy wydają się nawet kolekcjonować je jak trofea. Nic dziwnego, że czasem pojawiają się problemy: urazy, psychiczne i fizyczne wyczerpanie, dręczące wątpliwości dotyczące praktyki samej. Potrzebujemy więcej cierpliwości i skromności, a mniej oczekiwań – przestrzega nas chyba XV wieczny mistrz jogi. Praktykuj “śanaiḥ, śanaiḥ” (tzn. powoli, stopniowo, krok po kroku, z cierpliwością) – podkreśla.
————-
Yoga is like a tiger …
Yoga is compared to many things but why is it like a tiger? This somewhat surprising comparison can by found in the fundamental Svātmārāma’s text Haṭhapradipīkā. According to the author, yoga in not only like a tiger but also like a lion and an elephant.
The comparison in question appears in chapter 2.15 where Svātmārāma writes about prāṇāyāma. “Just as lions, elephants and tigers are gradually controlled, so the breath (prāṇa) is controlled step by step [through practice]” – he says. So the practice of prāṇāyāma should be learnt slowly and under a guidance of an experienced teacher.
Such an approach can be extended to the entire yoga practice. Very often we have a tendency to rush into things and crave for new skills and information. We want as many new asanas as possible – the more demanding the better. Some people even seem to collect them as trophies. No wonder that sometimes problems appear, like: injuries, mental and physical exhaustion, nagging doubts about the practice itself. We need more patience and modesty and less expectations – the XV century yoga master probably warns us. Do you yoga “śanaiḥ, śanaiḥ” (i.e. slowly, gradually, step by step, patiently) – he emphasizes .
(fot.) Keyur Nandaniya
Interesujesz się teorią jogi? Przeczytaj także mój wpis o vivekakhyāti tutaj
Więcej o Svātmārāmie i o tym, co pisał w Haṭhapradipīkā tutaj