Ujjāyī bywa tłumaczone jako “oddech zwycięski” lub “oddech zwycięscy”. Ujjāyī to oddech z delikatnym szelestem, jaki powstaje poprzez uaktywnienie mięśni krtani w okolicach głośni. Oddech ten stosowany jest podczas praktyk oddechowych jogi, szczególnie ujjāyī prāṇāyāmy, a także podczas praktyki asan w tradycji Ashtanga Vinyasa Yoga.
Oddychanie z delikatnym dźwiękiem ma duży walor praktyczny – pozwala lepiej kontrolować długość i regularność oddechu, co jest integralną częścią praktyk oddechowych. Wsłuchiwanie się w szum własnego oddechu pozwala również na bardziej świadomą praktykę asan. Łatwiej zauważyć wówczas, że oddech nagle się zmienił, co może być sygnałem, że np. zgubiliśmy koncentrację albo że dana asana jest dla nas zbyt wymagająca.
Oddech ujjāyī nie musi być wysiłkowy i głośny, nie chcemy „przekrzyczeć” innych praktykujących obok. Ujjāyī nie jest krzykiem, ale bardziej szeptem. Jak to ujął Richard Freeman – oddech ten “…brzmi prawie, jak gdybyśmy szeptali dźwięk ‘ah’ z zamkniętymi ustami, a jak wiemy szept może być bardzo intymny. Jeśli stoisz obok kogoś nie krzyczysz, oddech ujjāyī ma w sobie taką intymność, jakbyśmy szeptali do ucha ukochanej osoby.” (The Art of Vinyasa).
Więcej o oddechu ujjāyī oraz ujjāyī prāṇāyāmie przeczytasz w moim alfabecie jogi na portalu Omline.