Vīrabhadrāsana, czyli pozycja wojownika. Nie jest to jednak zwykły wojownik. Vīrabhadra to ucieleśnienie gniewu Śivy, bezlitosny, nieustraszony wojownik, który wymierza sprawiedliwość.
Według tradycji Dakṣa, ojciec małżonki Śivy, Satī, nie był szczególnie zadowolony z wyboru swojej córki. Dakṣa był w końcu wielkim kapłanem, specjalistą od obrzędów ofiarnych, który zajmował wysoką pozycję w społecznej hierarchii. Śiva natomiast to postać, którą śmiało można określić jako wykraczająca poza społeczne normy. Ma ciało pokryte popiołem ze stosów pogrzebowych i długie, skręcone w dredy loki. Żyje na obrzeżach społeczeństwa, znika czasem na wiele miesięcy, oddając się medytacji. Jest obdarzony wybujalym temperamentem i wpada czasem w niczym nieokiełznany gniew. Mało który ojciec tak właśnie wyobraża sobie męża swojej ukochanej córki.
Pewnie dlatego, kiedy Dakṣa miał odprawiać wielkie obrzędy ofiarne pośród wielu najznakomitszych gości zabrakło miejsca dla Śivy i jego żony. Gdy się o tym dowiedziała, Satī pospieszyła do ojca, aby go udobruchać i wyprosić należne jej mężowi miejsce pośród gości ceremonii. Dakṣa jednak okazał się nieubłagany. Zrospaczona Satī rzuciła się wówczas w ofiarny ogień i spłonęła żywcem.Gdy Śiva dowiedział się o tym, przybył natychmiast na uroczystość. Przepełniony bólem, wściekły i rządny zemsty odciął wtedy pukiel swoich włosów i rzucił na ziemię. Z niego właśnie narodził się srogi Vīrabhadra, który bezlitośnie wymierzył sprawiedliwość, pozbawiając Dakṣę głowy.
Według niektórych, kiedy gniew Śivy nieco opadł, bogowie uprosili go, aby przywrócił Dakṣę do życia. Śiva wskrzesił wówczas Dakṣę, ale zamiast jego głowy przytwierdził mu do szyji głowę kozła.